-
1 λεπτόν
-
2 λεπτόν
-
3 λεπτός
λεπτός ( λέπω, also eigtl. geschält), dünn, sein, zart; bes. vom Gewebe, εἵαατα Il. 22, 511, ὀϑόναι 18, 595, φᾶρος Od. 10, 544, πέπλοι 7, 97, ήλάκατα 17, 97; auch ἀράχνια, 8, 280; so πέπλος Eur. Med. 949 u. sonst, wie in Prosa, ἱμάτια Thuc. 2, 49; – λεπτότατος χαλκός Il. 20, 275; vgl. Pind. Ol. 12, 25; – κονίη, seiner Staub, Il. 23, 506; vom kleingetretenen Getreide, 20, 497; κατὰ τῆς τραπέζης καταπάσας λεπτὴν τέφραν, seine, dünne Asche, Ar. Nubb. 177; – δρόσοι λεπτοὶ λεόντων Aesch. Ag. 139; λεπταὶ κώνωπος ῥιπαί 866; σύριγγος ὅπως πνοὰ λεπτοῦ δόνακος Eur. Or. 126; καὶ ὀλίγον γῆς μόριον Plat. Tim. 59 b. – Vom Erdreich, mager, Xen. Oec. 17, 8 u. Theophr. – Von der menschlichen Gestalt, gew. tadelnd, schmächtig, mager, Hes. O. 499, Hippocr.; seltener = schlank, zierlich, vgl. Ar. Eccl. 539 Nubb. 1017; Ggstz παχύς, Ath. XIII, 569 b; so δάκτυλος, Plat. Rep. VII, 523 d Crat. 389 b; τὰ λεπτὰ τῶν προβάτων, das kleine Vieh, Schaafe u. Ziegen, Her. 8, 137; vgl. Xen. Cyr. 1, 4, 11; – πλοῖα, dünne, leichte Fahrzeuge, Her. 7, 36; Thuc. 2, 83 u. A.; ἄκραι ἠπείρου Her. 8, 107; κλιμάκια, πυρίδια, Ar. Pax 69 Lys. 1207; auch ἐλπίς, Equ. 1244; – schmal, eng, εἰςίϑμη Od. 6, 264; ἐπὶ λεπτὸν τετάχϑαι, Xen. Cyr. 5, 4, 46; ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, Pol. 3, 115, 6, u. öfter so von einer nicht tiefen Schlachtordnung. – Uebh. klein, gering, schwach, μῆτις, Il. 10, 226. 23, 590; aber λεπτὸς νοῦς, sein, scharfsinnig, spitzfindig, bis ins Kleinste eindringend, Eur. Med. 529, wie μῦϑοι, ib. 1081; vgl. Ar. Ach. 445; φροντίς, Nubb. 230 u. öfter; λεπτὼ λογιστά Av. 318; dah. τὸ λεπτόν, vom Styl, D. Hal.; καὶ ἀκριβής, Antiph. 3 δ 2; οἱ λεπτῶς μεριμνῶντες Plat. Rep. X, 607 c; διὰ τὸ λεπτῶς καὶ πυκνῶς πάντ' ἐξετάζειν Amphis bei Ath. X, 448 a; τὰ κατὰ λεπτόν, das Geringfügige, 8. Emp. adv. log. 2, 295; – τὸ λεπτότατον τοῦ χαλκοῦ νομίσματος, das kleinste Geldstück, Plut. Cic. 29, vgl. λεπτόν. – Von der Stimme, schwach, Ar. Av. 235 u. A. – Vom Gefühl, sein empfindend, reizbar, Schäfer D. Hal. de C. V. p. 246. – Phot. hat auch einen compar. λεπτίστερος.
-
4 catalepton
catalepton, ī, n. (κατά λεπτόν), Titel einer Sammlung von Jugendgedichten Vergils, Serv. Verg. Aen. 1. praef. in. (die codd. catalecton): dass. catalepta, ōrum, n., Auson. Technop. (XXVII) 13, 5. p. 139 Schenkl. Vgl. Th. Birt, Jugendverse u. Heimatpoesie Vergils. Erklärung des catalepton. Leipzig 1910.
-
5 φᾶρος
φᾶρος, τό, seltener φάρος, jedes große Stück Zeug, Tuch, Leinwand, Decke, Hülle, Il. 18, 353 Od. 13, 108. 19, 138; Leichentuch, 2, 97. 24, 132; Segeltuch, 5, 258. – Bes. ein weiter Mantel ohne Aermel, den die Männer als Ueberwurf über dem Unterkleide, χιτών trugen, περὶ δὲ μέγα βάλλετο φᾶρος Il. 2, 43, πορφύρεον 8, 221, u. so bei Vornehmen gew. von Purpur. Auch Kalypso u. Kirke tragen solchen Mantel, ἀργύφεον, λεπτὸν καὶ χαρίεν, Od. 5, 230. 10, 543, wie auch bei Aesch. Ch. 11 u. Ar. Th. 890 es Frauen tragen. – Es konnte, wie eine Art Kappe, über den Kopf gezogen werden, Od. 8, 84. – [Α ist kurz gebraucht in der Form φαρέεσσι Hes. O. 200, u. bei den Tragg., bes. im nom. φάρος u. φάρη, Soph. Tr. 912; s. Drac. p. 35, 5; auch bei sp. Ep., Ap. Rh. 3, 863; Jac. A. P. 281; vgl. Hdn. in Dind. Gramm. I p. 36.]
-
6 ξυστίς
ξυστίς, ίδος, ἡ, nach Schol. Plat. Rep. IX, 167 u. VLL. λεπτὸν ὕφασμα περιβόλαιον, ἢ χιτὼν ποδήρης γυναικεῖος, ἰδίως τὸ τῶν τραγῳδῶν ἔνδυμα, ein langes, seines u. dünnes Schleppkleid, wie es bes. die Chortänzer in den Tragödien hatten; Ar. Nubb. 71 Lys. 1189 u. sp. D., wie Theocr. 2, 74; auch in Prosa, ξυστίδας ἀμφιέσαντες, Plat. Rep. IV, 420 e; nach VLL. auch = ξύστρα gebraucht. Vgl. B. A. 284.
-
7 κόλλυβος
κόλλυβος, ὁ, kleine Münze, Scheidemünze, λεπτὸν νομισμάτιον, Poll. 9, 72; nach Hesych. ὁ ἐν τῷ χαλκῷ κεχαραγμένος βοῦς, an κολοβός erinnernd; προτοῠ οὐδεὶς ἐπρίατ' ἂν δρέπανον οὐδὲ κολλύβου, νυνὶ δὲ πεντήκοντα δραχμῶν αὔτ' ἐμπολῶ Ar. Pax 1166; Sp. Bes. das Aufgeld oder Agio beim Verwechseln fremder Geldsorten in einheimische, VLL. – Bei Theophr. ein kleines Gewicht für Gold.
-
8 κατα-λεπτο-λογέω
κατα-λεπτο-λογέω, durch seines, spitzfindiges Geschwätz zu Boden werfen, niederspitzsindeln, πνευμόνων πολὺν πόνον Ar. Ran. 828; B. A. 48, 16 von Phryn. erklärt κατὰ λεπτὸν καὶ ἀκριβῶς διαλέγεσϑαι.
-
9 κάρυον
κάρυον, τό, die Nuß, bes. die Wallnuß, Theophr.; Εὐβοϊκόν, Kastanie, bei Xen. An. 5, 5, 29 umschrieben τὰ πλατέα οὐκ ἔχοντα διαφυὴν οὐδεμίαν, wie auch Poll. 1, 232 die καστάνια erkl.; vgl. D. Sic. 14, 30; λεπτόν oder ποντικόν, Haselnuß; der Stein der Steinfrüchte, der Kern der Fichtenzapfen, Diosc. – In der Mechanik ein Kloben, über den ein Seil gewunden in eine Nuß geht.
-
10 διά-βαθρον
-
11 ξουθός
ξουθός, auch 2 Endgn, wie ξανϑός, gelblich, bräunlich (nach Ath. eine Mittelfarbe zwischen ξανϑός u. πυῤῥός); ἀηδών, Aesch. Ag. 1113; ξουϑῆς μελίσσης, Soph. frg. 464, wie Eur. I. T. 634; διὰ ξουϑᾶν γενύων, Hel. 1111, wie Ar. Av. 214 von der Nachtigall; u. so ἀηδονίδες, Theocr. ep. 4, 11; ἱππαλεκτρυών Ar. Pax 1143 Ran. 930; sp. D. – Bei den Bienen erklärten es Einige für schnell, wie Chaerem. bei Ath. XIII, 608 c sagt: ξουϑοῖσιν ἀνέμοις φορούμενοι; doch scheint hier die Bdtg »sein«, »zart« vorzuziehen, wie Phot. erkl., λεπτόν, ἁπαλόν, wenn man nicht eine bei späteren Dichtern wohl vorkommende Umstellung der Begriffe annehmen u. ξουϑοῖσιν zum Vorigen ziehen will, wie Ep. ad. 416 (IX, 373), σκιεραῖς ξουϑὰ λαλεῦντα νάπαις, von der Cicade gesagt, deren Flügel sonst ξουϑά heißen.
-
12 μέριμνα
μέριμνα, ἡ, Sorge, Kummer; H. h. Merc. 44. 160; Hes. O. 180; öfter bei Pind., ἔχων κρέσσονα πλούτου μέριμναν P. 8, 95, καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν I. 7, 13; auch ἐπίτροπος ἐὼν μήδεται τεαῖσι μερίμναις, Ol. 1, 108; ἀφίκου ἐς μέριμναν, Eur. Ion 404, öfter; μερίμνης ἄξιον φέρω λόγον, Hipp. 1157; Aesch. μέριμναν οὔποτ' ἐκλιπὼν πόνου, Eum. 127; ἀφελεῖν τινα τάςδε μερίμνας, 340; τῶν μὲν ἀρσένων μή μοι πρόςϑῃ μέριμναν, um die Männer, Soph. O. R. 1460; sp. D., μ. χαλεπαί σε τείρουσι, Flacc. 3 (V, 5); Anacr. 30, 18; εὕδουσιν αἱ μέριμναι, 43, 2; auch in sp. Prosa, λεπτὸν ὑπὸ μεριμνῶν, Plat. Riv. 134 b; S. Emp. adv. eth. 129. (Es hängt gewiß mit μέρος, μερίζω zusammen, die Sorgen theilen das Gemüth, machen es zwiespältig.) Davon
-
13 μίτος
μίτος, ὁ, der Faden; bei Hom. Il. 23, 762, πηνίον ἐξέλκουσα παρὲκ μίτον, der Einschlagfaden des Gewebes; βίβλοι καϑαπερανεὶ κατὰ μίτον ἐξυφασμέναι, gleichsam dem Faden nach gewebt, ununterbrochen zusammenhangend, Pol. 2, 32, 2 u. a. Sp.; Cic. Att. 14, 16, ut mihi κατὰ μίτον scriberes, was Andere = κατὰ λιτόν, λεπτόν erkl. – Sprichwörtlich ἀπὸ λεπτοῦ μίτου τὸ ζῆν ἠρτῆσϑαι, Suid. u. A. – Auch die Saiten der Cither, Synes.; Agath. 10 (V, 222); Poll. 4, 62.
-
14 λεπτυνέω
λεπτυνέω, mager werden, nur Conj. Reiske's in Theocr. 11, 69 λεπτυνέοντα für λεπτὸν ἐόντα.
-
15 λεπτακινός
λεπτακινός, poet. = Folgdm, nach B. A. 49 ἀκριβὲς καὶ ἐπὶ λεπτὸν πεφροντισμένον. – Von Menschen, winzig, klein, Ammian. 17 (XI, 102).
-
16 λίσπος
λίσπος, att. λίσφος, glatt, abgerieben, nur übertr., στοματουργὸς ἐπῶν βασανίστρια, λίσπη γλῶσσα, Ar. Ran. 824, wo der Schol. ἐκτετριμμένη καὶ λεία erklärt, die glatte, gewandte, abgefeimte Zunge; nach Callistratus bei dem Schol. Ar. a. a. O. ϑηρίδιον λεπτὸν σφόδρα, weshalb auch magere Leute, οἱ τὰ ἰσχία λεπτοί, λίσποι genannt wurden. – Bes. ἀστράγαλοι, abgenutzte, in der Mitte abgeriebene Würfel, nach dem Schol. a. a. O., später στρυφνοί genannt, u. als solche bezeichnet, die beim Spielen schwer umfallen. Bei Plat. Conv. 193 a sind αἱ λίσπαι in der Mitte durchgeschnittene Würfel, welche zwei Gastfreunde sich theilen, damit sie u. ihre Kinder sich durch das Zusammenhalten der beiderseitigen Hälften von der Aechtheit der früher geschlossenen Gastfreundschaft überzeugen konnten, wie Suid. erkl. οἱ μέσον διαπεπρισμένοι ἀστράγαλοι. Vgl. Schol. Eur. Med. 610 u. Piers. zu Moeris p. 245.
-
17 θῶμιγξ
θῶμιγξ, ιγγος, ἡ, nach Suid. λεπτὸν σχοινίον, Schnur, Faden; im gen., Her. 1, 199; von der Bogensehne, τοξικῆς ἀπὸ ϑώμιγγος Aesch. Pers. 453; χρυσηλάτου ϑώμιγγος ἐξορμώμενον Eum. 173; von der Angel, ϑώμιγγα λινόστροφον ἐκ παλαμάων δησάμενοι Opp. Hal. 3, 97; Seil, Polyaen. 6, 50 u. a. Sp. Auch ϑώμιξ geschrieben.
-
18 ἀμπ-εχόνη
-
19 ὀξύ-ηχος
ὀξύ-ηχος, scharf, hell tönend, bes. von hohen Tönen, Sp., καὶ λεπτὸν φϑέγμα, Philostr.
-
20 ὁρμῑά
ὁρμῑά, ἡ, die von Pferdehaaren geflochtene Angelschnur; ὁρμιὰν τείνειν, Eur. Hel. 1631; Luc. Pisc. 47; sp. D., wie Opp.; ἀπὸ ὁρμιᾶς ἁλιεύειν, S. Emp. adv. phys. 1, 3; Hesych. erkl. σχοινίον λεπτόν, Moeris erkl. ἀσπαλιευτής ὁ τῇ ὁρμιᾷ χρώμενος ἁλιεύς. – [Ι, in allen Ableitungen lang, ist bei Eur. kurz gebraucht; s. auch ὁρμειά.]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
λεπτόν — λεπτόν, τὸ (ΑM) βλ. λεπτό … Dictionary of Greek
λεπτόν — neut nom/voc/acc sg λεπτός peeled masc acc sg λεπτός peeled neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Παχεῖα γαστήρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον. — См. Сытое брюхо к учению глухо … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Лепта — (Λεπτόν) медная (бронзовая) греч. монета, составлявшая 1/7 халкунта или 1/56 ч. обола (обол = 41/5 коп.). Эта монета, как и вообще бронзовые деньги, вошла в употребление только после Александра Великого благодаря римскому и этрусскому влиянию … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
λεπτοῖς — λεπτόν neut dat pl λεπτός peeled masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπτοῖσι — λεπτόν neut dat pl (epic ionic aeolic) λεπτός peeled masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπτοῖσιν — λεπτόν neut dat pl (epic ionic aeolic) λεπτός peeled masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπτοῦ — λεπτόν neut gen sg λεπτός peeled masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπτά — λεπτόν neut nom/voc/acc pl λεπτός peeled neut nom/voc/acc pl λεπτά̱ , λεπτός peeled fem nom/voc/acc dual λεπτά̱ , λεπτός peeled fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπτῶ — λεπτόν neut gen sg (doric aeolic) λεπτός peeled masc/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπτῶν — λεπτόν neut gen pl λεπτός peeled fem gen pl λεπτός peeled masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)